معاونت بهداشتي
منشور اخلاقي تيم سلامت
دلنوشته هاي معاون بهداشت وزارت براي تيم سلامت خانواده
سلامت خانواده ايرانيان با هم پيمان مي بنديم با تمسك به تعاليم ارزشمند دين مبين اسلام و فرهنگ
اصيل و غني ايراني در پايبندي به اين منشور اخلاقي متعهدانه ثابت قدم عمل نماييم.
هر روز از خود بپرسيم :
امروز چه ياد گرفتم، چه مطلبي را به ديگران آموختم، چه مشكلي را از مردم حل كردم، چه
كمكي به ديگران و چه خدمتي به كشورم نموده ام.
پيمان ببنديم كه آنچه را براي خود مي پسنديم براي ديگران نيز بپسنديم و آنچه را براي خود
نمي پسنديم، براي ديگران هم نپسنديم.
§ بعنوان مربيان، مشاوران و ارائه دهندگان خدمات سلامت افراد خانواده بايد به مسائل و مشكلات
سلامت خانواده و جامعه و محيط زندگي آنان بينديشيم و درصدد پيدا كردن راه حل باشيم.
§ با چهره گشاده و لبخندي بر لب و صبر، حوصله و گذشت با كاركنان و مردم رفتار كنيم چرا كه
خود را خدمتگزارمردم مي دانيم.
§ مشكلات مردم را از خود بدانيم، دست آنان را بگيريم، تكيه گاه بي منت مردم و جامعه باشيم و اين
را وظيفه و ارزش بدانيم و براي آن انتظار تقدير و تشكر از كسي نداشته باشيم.
§ نسبت به رفتارهائي كه سلامت مردم را به خطر مي اندازد همانند كم تحركي، تغذيه ناسالم، پرفشاري
خون، اضافه وزن و چاقي، بالابودن قند خون و كلسترول، مصرف دخانيات، الكل و مواد مخدر و مواد
روان گردان و همچنين آسيب هاي اجتماعي ) از جمله: فقر و نابرابري ها، بيكاري، اعتياد، طلاق،
بزهكاري، كودكان كار و خياباني، رفتارهاي جنسي پرخطر، خشونت و ...( حساس بوده و در پيشگيري
از اين آسيب ها تلاش خستگي ناپذير نماييم.
§ در فراهم كردن اسباب سالم زيستن، زندگي با كيفيت مناسب، مولد، سالم و شادي آفرين براي
همه مردم به ويژه جوانان اهتمام بورزيم، به سالمندان جامعه احترام گذارده و آنان را از سرمايه هاي
ارزشمند اجتماعي به شمار آوريم.
منشور اخلاقي تيم سلامت
§ قلب پزشكي ارتباط است و ارتباط مطلوب را در صداقت، راستگويي، رازداري، امانت داري، كمك
به حل مش كل مردم، احترام، همدلي و محبت و درك احساسات و مشكلات مردم و اطلاع رساني و
آموزش، برخورد محبت آميز توام با توجه و دلسوزي، صبوري و بردباري وقت گذاشتن، گوش شنوا
داشتن و در دسترس بودن را سرلوحه كار خود قرار دهيم.
§ مردم از ما احترام، گفتگوي صميمانه، نگاه چهره به چهره، لبخند، انتقال اميد و مثبت انديشي و
ايجاد محيط امن و صميمانه توام با دريافت خدمت با حفظ كرامت انساني مي خواهند، آن را فراهم
نمائيم.
§ به مردم مهر ورزيده و آنها را دوست بداريم و با آغوش باز و شوق و تمجيد پذيراي آنان باشيم.
§ تبسم را به خانواده ها همكاران و مردم اهداء نمائيم.
§ هميشه از خود سوال كنيم چگونه مي توانيم بر كيفيت زندگي مردم بيافزاييم و در بهبود سبك
زندگي، ارتقاي سلامت، پيشگيري از عوامل خطر سلامت مردم و كاركنان مان موثرتر باشيم و تاثير
عميق تري بگذاريم و خدمت با كيفيت تري عرضه كنيم، اين سوال ها را بايد در تمام محيط كاري و
سازمان مان تبديل به فرهنگ نماييم.
§ به مرگ مردم و علل زمينه ساز آن حساس بوده، مرگ نابهنگام تك تك آنان را علت يابي كنيم و در
جهت پيشگيري وكاهش آن برنامه مداخله داشته باشيم.
§ به شاخص هاي سلامت حساس بوده، براي بهبود مستمر آن برنامه ريزي كنيم.
خود را از خطاي پزشكي مبري ندانيم و هميشه دانش مان را به روز نموده و دقت در كارها را بيشتر
كنيم.
§ اهل نظم و انضباط، سخت كوش و تلاش گر باشيم. سعي كنيم تا محيط كار و زندگي را كم تنش تر،
شادتر و مولدتر نموده و از مشكلات نهراسيم، درصدد پيدا كردن راه حل براي آنها باشيم و به همگان
گوشزد كنيم كه آنان چقدر برايمان ارزشمندند.
§ كم توجهي به مسائل مادي را سرلوحه كار خود قرار دهيم.
§ وقت شناس باشيم.
§ كار درست همكاران را تائيد كنيم و اگر يكي از همكاران ما مرتكب اشتباهي شد درصدد تحقير،
تخطئه و سرزنش بر نياييم ولي با منطق خردمندانه و علمي مسير ارائه خدمت درست را براي بيمار
انتخاب كنيم.
§ بايد اسطوره گذشت، مهرباني، ادب و دانش بوده، اين امر را جزو فرهنگ سازمان مان نهادينه كنيم.
§ تحمل نقد منطقي همكاران از كارمان را داشته باشيم، آزادانديش و بلندنظر باشيم.
§ بايد آرامش بخش بدون منت، غرور، خودستائي و تكبر باشيم.
§ هميشه داراي ظاهري آراسته، مرتب، منضبط و محيط كاري سالم و بهداشتي باشيم.
§ بطور مستمر درصدد تقويت اعتماد به نفس، ارتقاي توان تخصصي، پيشرفت و بهبود كيفيت كار در
محيط سازماني و زندگي حرفه اي خود باشيم.
§ هدف هايمان بايد به بلنداي قامت مان و صبر و بردباري بايد به وسعت وجودمان باشد.
§ در شكوفايي شخصيت و توانايي خود و همكاران بكوشيم و قابليت هاي افراد را از درون رشد دهيم.
§ بيمار را درمان كنيم نه بيماري او را و بيمار را كامل و جامع بررسي كرده و به محيط زندگي او هم
توجه نمائيم.
§ دقت در كارمان و توجه به گفتار و رفتار بيمار را سرلوحه كار حرفه اي مان قرار دهيم.
§ هميشه در هر شرايط صلاح جاني، مالي و اجتماعي بيمار را بر راحتي، سود و صلاح خويش ترجيح
دهيم.
§ همواره پشتيبان روحي، رواني و معنوي بيمار بوده، اعتماد و اطمينان بخش باشيم، از ترساندن بيمار
پرهيز نموده و از ارجاع به موقع بيمار به همكار ديگر دريغ ننماييم و لجاجت در درمان نكنيم.
§ به حرف بيمار و اطرافيان به دقت گوش دهيم و با گوش شنوا در دسترس باشيم.
به اطرافيان و همراهان بيمار احترام بگذاريم و با رازداري و اطلاع رساني علمي به آنان آموزش لازم
را ارائه بدهيم.
§ بر اساس اصل عدالت بين افراد متمول و فقير، صاحب مقام و غير صاحب مقام تفاوتي در ارائه خدمت
قائل نشويم و به دليل فقر به كسي به ديد تحقير ننگريم بلكه توجه به آنان را بيشتر كنيم چون آنان
نيازمندتر به رسيدگي هستند.
§ بيمار و به خصوص مادر نگران گاهي با چشم گريان، گاهي با خشم و عصيان به ما مراجعه مي كند.
ما بايد بتوانيم محيط و جو ملتهب بوجود آمده را آرام نموده و صبورانه به حل مشكل اصلي كه رنجوري
بيمارو نگراني مادر است بپردازيم.
§ در حرفه خودمان دست همديگر را بگيريم نه پاي همديگر را.
§ به عنوان پزشك نبايد از موقعيت حرفه اي خود سوء استفاده كنيم.
§ كسي كه حرفه پزشكي را انتخاب كرد بايد تواضع، فروتني، حسن خلق، گشاده روئي، صبوري، عشق
به خدمت و رضايت مردم و ارائه خدمت با كيفيت خوب را سرلوحه كار خود قرار دهد و هرگز نبايد
كار و درآمد خودش را با ديگر حرف مقايسه كند.
§ تا مي توانيم با گرفتن شرح حال جامع و معاينه كامل به نتيجه برسيم استفاده از تكنولوژي و ابزار
تشخيصي را براي موارد ضروري و لازم بگذاريم.
§ دانشجوي مادام العمر باشيم.
§ با برخورد منطقي و شفابخش در بحران ها و طوفان هاي حرفه اي صبوري پيشه كنيم و منطقي عمل
كرده و به مشكل اصلي بيمار بپردازيم و از حاشيه پردازي پرهيز كنيم.
§ در آموزش به ديگران بايد دست و دل باز بوده و خست به كار نبريم.
§ بايد اهل منطق و استدلال باشيم.
§ قدردان پيشكسوتان باشيم و احترام آنان را پاس بداريم.
§ گوش كردن موثر را تمرين كرده و در اين مورد هنر گوش كردن را از مقالات و كتب مطالعه نمائيم.
§ به جاي سخت كاركردن، آگاهانه كار كردن را برگزينيم.
§ زندگي افراد موفق بويژه پزشكان و ساير همكاران تيم سلامت موفق و درستكار را مطالعه و آنها را
سرمشق زندگي خود قرار دهيم.
§ از امراض بي درد تكبر، غرور، خودستايي و خودشيفتگي، حسادت، ريا و تزوير، غيبت و تهمت و
دروغ بپرهيزيم.
§ ناظر و تماشاچي نباشيم فرمانروا باشيم، مثل چشمه بجوشيم و ديگران را سيراب كنيم، احساس
مسئوليت را در خود و كاركنان نسبت به جامعه و افراد تقويت كنيم و همواره منافع جامعه، مردم و
سازمان را بر منافع خود مقدم بداريم و آن را جزو فرهنگ سازمان خود كنيم. خود را در كنار مسائل
قرار نداده و فرصت طلب و شكست گرا نباشيم.
§ كنجكاوي، پيوسته آموختن و تجربه اندوزي مبتني بر علم را توشه كار و زندگي حرفه ايمان نمائيم.
§ هيچ گاه از يادگيري مستمر، نوآوري و ابداع غافل نباشيم.
§ بزرگترين سرمايه ما همكارانمان هستند و راه موفقيت ما در مشاركت فكري، همكاري و همدلي و
استفاده بهينه از تمام توان فكري و تخصصي آنان و اجراي شعار برد- برد است.
§ به نعمت هايي كه خداوند به ما داده بينديشيم و سپاسگزار و شاكر نعمت هاي او باشيم. پس بياييد
تا جستجوگر سلامتي همراه با زندگي اي پربار و لذت بخش عاري از معلوليت و ناتواني براي همه مردم
باشيم.
§ خدايا لذت بخشيدن، هديه، محبت، لبخند، عشق ورزيدن، صداقت، راستگويي و امانت داري، وفاي
به عهد را به مسئولين و مردم كشور ما عنايت كن و به همه ما توفيق آن را بده تا آنچه در توان داريم
براي مردم و كشور انجام دهيم.
§ خدايا كمك مان كن كه سنگ صبور دردمندان و با قلبي مهربان در خدمت دلشكستگان باشيم.
§ خدايا مرا به خاطر شكايت هايم، بخاطر ناسپاسي هايم، بخاطر كم توجهي هايم به تو، به خودم و به
ديگر بندگانت و به نعمت هاي بي كرانت ببخش.
§ خدايا به آرامي به من يادآوري كن تا از تو به خاطر آنچه برايم مقدور كرده اي سپاسگزار باشم.
§ در همه حال متوجه باشيم كه هر چه داريم از اوست كه خالق و رب ما است هم اوست كه حاضر
و ناظر عالم الغيب و الشهاده است. او شفادهنده دردمندان و دستگير كننده نيازمندان و هدايت گر و
روشني بخش دلها، شفا دهنده درد و رنج و بيماري ها است. هر چه داريم و انجام مي دهيم را از او
بدانيم.
دكتر علي اكبر سياري
معاون بهداشت
نظر دهید