نمك خواركي، يك ماده شيميايي متبلور، شورمزه و بدون بو مي باشد كه عمدتاً از كلريدسديم تشكيل شده است. سديم موجود در نمك، به عنوان كاتيون اصلي خارج سلولي، نقشي اساسي در حفظ تعادل اسيد و باز، تنظيم حجم پلاسما، انتقال پيام هاي عصبي و كاركرد مناسب عصبي- عضلاني بدن دارد. توصيه مجامع علمي بين المللي آن است كه كل نمك مصرفي رورانه افراد ( شامل نمك آشكار و پنهان) بايد كمتر از پنج گرم باشد. لازم به ذكر است كه به سبب فقر شديد يد در آب و خاك كشورما و همچنين وجود ناخالصي هاي فراوان، از جمله فلزات سنگين در منابع نمك، همان ميزان اندك مصرفي روزانه نيز حتماً بايد از نوع يددار و تصفيه شده باشد. با تمام اين احوال ميزان مصرف نمك در كشور ما 2تا3 برابر مقدار مجاز برآورده شده است. نتايج تحقيقات و بررسي هاي علمي نشان داده كه دريافت زياد نمك، علاوه بر افزايش فشاره خون، اثرات زيانبار ديگري نظير افزايش احتمال بروز سكته قلبي، سرطان معده و آسم را نيز به همراه دارد. همچنين مصرف زياد نمك سبب جدا شدن كلسيم از استخوان ها و دفع آن از ادرار مي شود و از همين رو زمينه ساز بروز پوكي استخوان مي گردد. بنابراين، براي كاهش خطر پوكي استخوان، مصرف نمك بايد كاهش يابد.

در حال حاضر برخي از توليدكنندگان اقدام به تهيه نمك هاي كم سديم نموده اند كه در آنها، بخشي از كلريد سديم با كلريد پتاسيم جايگزين شده است. اگرچه اينگونه نمك ها براي برخي افراد و بيماران از مبتلايان به فشار خون مناسب هستند، هرگز نمي توان مصرف آنان را براي عموم توصيه نمود چراكه استفاده از اين نوع نمك براي برخي بيماران، از جمله مبتلايان به بيماري مزمن كليه كه رژيم غذايي آنها بايد محدود از پتاسيم باشد، بسيار زيانبار خواهد بود. اين نكته ازآن جهت حائز اهميت است كه تنظيم تعادل پتاسيم يكي از وظايف اصلي كليه است و در بيماران كليوي، امكان دفع پتاسيم اضافي خون به طور كامل فراهم نيست. بنابراين، مصرف منابع پتاسيم از جمله نمك هاي حاوي كلريد پتاسيم، براي اين بيمارن مناسب نخواهد بود.

بر اين اساس، به منظور جلوگيري از خطرات احتمالي مصرف نمك هاي پتاسيم، مصرف آنها صرفاً بايد تحت نظر پزشكان و باتجويز ايشان صورت بگيرد و توزيع آنها نيز ترجيهاً بايد از طريق داروخانه ها انجام شود.