امروزه بیش از نیمی از جمعیت کشورهای در حال توسعه رامیانسالان تشکیل می دهندجمعیت میانسالان بطور روز افزونی در حال افزایش است.،بویژه در کشور های در حال توسعه رشد آن سریعتر از رشد کل جمعیت در همه سنین اتفاق می افتد . سرعت رشد جمعیت بزرگسال تا چند دهه دیگر ادامه دارد و جمعیت رو به بزرگسالی می رود این گروه کثیر و مولد جامعه ا کنون به دلیل تمرکز بر گروه های پر خطر دیگر مانند کودکان ،مادران باردار و .... از بسیاری خدمات محروم مانده اند ، در حالیکه نیازمند حمایت جدی برای ارتقاء همه جانبه کیفیت زندگی هستند . هر گونه سیاستگذاری و فراهم آوردن شرایطی که وضعیت میانسالان را بهبود بخشد نه تنها برای این سنین مفید است .بلکه فرصتی برای پیشرفت جامعه است.میانسالی دوره طلایی عمر جمعیت است.اگر تدابیر مناسبی برای این گروه سنی اندیشیده شود می تواند نقش مهمی در توسعه اقتصادی کشور ایفا کند .درصد بالایی از نیروی کار در جوامع را میانسالان تشکیل می دهند و می توان گفت نبض تپنده هر اجتماع انسانی میانسالان هستند . میانسالان یا به عبارت دیگر والدین محور سلامت خانواده بوده و مرگ ومیر ، ناتوانی و رفتارهای آنها ، همه ابعاد سلامت خانواده را تحت تاثیر قرار می دهد.
سازمان جهانی بهداشت علل اصلی مرگ و میر درگروه سنی30تا70 سال را عمدتا به 4 بیماری ( بیماری های قلبی و عروقی ، دیابت ، بیماری های مزمن تنفسی و سرطان ) و 4 عامل خطر بیولوژیک ( فشار خون بالا ، اضافه وزن و چاقی ، کلسترول بالا و قند خون بالا ) و 4 رفتار مخاطره آمیز ( استعمال دخانیات ، مصرف الکل ، تغذیه نا سالم ، عدم فعالیت فیزیکی ) نسبت داده که کنترل هر یک از عوامل خطر و رفتارهای مخاطره آمیز وتشخیص زود هنگام بیماریهای کشنده را به عنوان مهمترین استراتژی مؤثر برای کاهش مرگ زود هنگام گروه سنی 30 تا70 سال توصیه می کند.